FUCK IT!! Dit ben ik
FUCK IT!! Dit ben ik, toen ik depressief en sucidaal was, alweer 2 jaar geleden. Niet te zien toch?
“Sodemieter op met al dat positieve gezeik!” En ik meen het: naast de praktijkondersteuning bij de huisarts, een psycholoog, via via in contact gekomen met een ‘gespecialiseerd coach’, gericht op positieve psychologie: “ja maar, kijk naar wat je hebt.. een mooie vrouw (eens), 2 prachtige kinderen (eens), lieve ouders, familie en vrienden (eens)”, maar daar kocht ik helemaal niks voor op dat moment..
Mijn ervaring, toen ik diep zat, snapte ik er helemaal niks van!
Het leven was gewoon even veels te veel. Mijn lijf begaf het, terwijl mijn hoofd nog keihard door ging. De operatietafel was mijn ommekeer. Het bleek dat ik een chronische bilndedarmontsteking had, waar ik al 2 jaar mee rondliep.. nooit gevoeld! Geen spoed, wel haast. Binnen 2 weken lag ik op de OK. Mijn lijf zei: “Ga maar ff liggen man! Als je niet luisteren wil, dan…”
En wat heeft dan uiteindelijk wel gewerkt?
Een combinatie van een dieper begrip van mijn ‘oude shit’ aankijken en begrijpen, bewustworden van mijn systeem van herkomst, mijn patronen, waarden & overtuigingen, een giftige werkplek ontworstelen, diep in de put zitten en de pijn te voelen van wat ik niet wilde zijn. Mijn onbewuste masker moest af.
Met de ondersteuning van mooie, lieve en soms harde mensen. Waaronder mijn leermeester: “en nu ga je aan de bak, anders grijp ik je bij de ballen klootzak!”, hielpen mij om mijn pad terug te vinden..
“Geen consessies meer, doe wat jij wilt en zeg vaker nee tegen de ander. Voor mij een diepgeworteld patroon, overlevingsmechanisme, uit mijn jeugd. Zorgen voor ander, mijzelf klein maken, zodat niemand ‘last’ van mij had.
Dat patroon heb ik over gecompenseerd met keihard werken. En dat heeft mij zeker veel gebracht. Maar man man man.. Wat een hoge prijs heb ik en mijn naasten betaald.
Met terugwerkende kracht snap ik mijzelf een stuk beter. En ben ik ongelofelijk blij dat mij dit is overkomen. Ik dank mij zelf. Ik dank mijn lijf..
En de mensen die mij geholpen hebben, dank jullie wel! Jullie weten wie jullie zijn.
En een aantal belangrijke aanpassingen in mijn leefstijl hielpen mij daarbij, oa: minder (obsessief) sporten, vertragen, diepere verbinding, een andere (werk)omgeving en regelmatige ademhaling- en koudetraining.
En voor de geliefden, naasten en hulpverleners? Het is vaak niet aan de buitenkant te zien/horen.
Er is maar 1 vraag die je hebt te stellen. 1 vraag die alle deuren wagenwijd open zet! Als je deze op de juiste toon weet te stellen, komt er ruimte voor een dieper begrip. een vruchtbare bodem om vanuit te groeien.
Wil jij weten wat die ene vraag is? Laat dan je naam achter in de comments, dan stuur ik jou de vraag met alle liefde toe.
En zorg dat je een goede, eerlijke leermeester om je heen hebt, die jou goed aanvoelt.
Dat gun ik jou, dat gun ik de ander en dat gun ik ook mezelf nu ook.
Heb het goed allemaal 🕊️
Met passie, vol levensenergie,
Jordi
“Sodemieter op met al dat positieve gezeik!” En ik meen het: naast de praktijkondersteuning bij de huisarts, een psycholoog, via via in contact gekomen met een ‘gespecialiseerd coach’, gericht op positieve psychologie: “ja maar, kijk naar wat je hebt.. een mooie vrouw (eens), 2 prachtige kinderen (eens), lieve ouders, familie en vrienden (eens)”, maar daar kocht ik helemaal niks voor op dat moment..
Mijn ervaring, toen ik diep zat, snapte ik er helemaal niks van!
Het leven was gewoon even veels te veel. Mijn lijf begaf het, terwijl mijn hoofd nog keihard door ging. De operatietafel was mijn ommekeer. Het bleek dat ik een chronische bilndedarmontsteking had, waar ik al 2 jaar mee rondliep.. nooit gevoeld! Geen spoed, wel haast. Binnen 2 weken lag ik op de OK. Mijn lijf zei: “Ga maar ff liggen man! Als je niet luisteren wil, dan…”
En wat heeft dan uiteindelijk wel gewerkt?
Een combinatie van een dieper begrip van mijn ‘oude shit’ aankijken en begrijpen, bewustworden van mijn systeem van herkomst, mijn patronen, waarden & overtuigingen, een giftige werkplek ontworstelen, diep in de put zitten en de pijn te voelen van wat ik niet wilde zijn. Mijn onbewuste masker moest af.
Met de ondersteuning van mooie, lieve en soms harde mensen. Waaronder mijn leermeester: “en nu ga je aan de bak, anders grijp ik je bij de ballen klootzak!”, hielpen mij om mijn pad terug te vinden..
“Geen consessies meer, doe wat jij wilt en zeg vaker nee tegen de ander. Voor mij een diepgeworteld patroon, overlevingsmechanisme, uit mijn jeugd. Zorgen voor ander, mijzelf klein maken, zodat niemand ‘last’ van mij had.
Dat patroon heb ik over gecompenseerd met keihard werken. En dat heeft mij zeker veel gebracht. Maar man man man.. Wat een hoge prijs heb ik en mijn naasten betaald.
Met terugwerkende kracht snap ik mijzelf een stuk beter. En ben ik ongelofelijk blij dat mij dit is overkomen. Ik dank mij zelf. Ik dank mijn lijf..
En de mensen die mij geholpen hebben, dank jullie wel! Jullie weten wie jullie zijn.
En een aantal belangrijke aanpassingen in mijn leefstijl hielpen mij daarbij, oa: minder (obsessief) sporten, vertragen, diepere verbinding, een andere (werk)omgeving en regelmatige ademhaling- en koudetraining.
En voor de geliefden, naasten en hulpverleners? Het is vaak niet aan de buitenkant te zien/horen.
Er is maar 1 vraag die je hebt te stellen. 1 vraag die alle deuren wagenwijd open zet! Als je deze op de juiste toon weet te stellen, komt er ruimte voor een dieper begrip. een vruchtbare bodem om vanuit te groeien.
Wil jij weten wat die ene vraag is? Laat dan je naam achter in de comments, dan stuur ik jou de vraag met alle liefde toe.
En zorg dat je een goede, eerlijke leermeester om je heen hebt, die jou goed aanvoelt.
Dat gun ik jou, dat gun ik de ander en dat gun ik ook mezelf nu ook.
Heb het goed allemaal 🕊️
Met passie, vol levensenergie,
Jordi
Reacties
Een reactie posten