Gepassioneerd nieuwsgierig

Wat is passie? De online encyclopedie geeft o.a. de volgende omschrijvingen voor het woord passie: een groot verlangen naar iets, met grote inzet voor iets of een sterk gevoel van liefde. Synoniemen kunnen zijn: drift, hartstocht, liefde overgave en vurigheid.

Daarmee wordt meteen de complexiteit van passie bloot gelegd. Hebben we wel wat aan deze passie, liefde, overgave en vurige hartstochtelijkheid? Is passie eigenlijk wel gezond? Of moeten we uitkijken voor onze eigen vurige passie, voordat we in alle overgave en liefde mis

schien ergens terecht komen waar we geen rekening mee hebben gehouden?

Ik herken hier wel iets in. Je hebt een bepaalde ´honger´ naar iets. Lastig te omschrijven, en als je het hebt (meegemaakt) weet je meteen wat ik bedoel. Een mens kan passie hebben voor alles en iedereen. Passie voor hardlopen, fietsen, sporten in het algemeen of voor lezen, reizen, je familie en je vrienden. Mijn passie is mijn gezin, mijn familie, mijn vrienden, mijn sport en daarbij ook mijn werk.

Mijn werk als fysio, trainer en coach is zo veelzijdig en uitdagend dat het überhaupt lastig is om er woorden voor te vinden. Het brengt mij in contact met prachtige mensen en inspirerende verhalen. En dat moet ook wel, je moet leuk vinden wat je doet toch? Zoals Steve Jobs al zei: "The only way to do great work is to love what you do.” En of het nou werk is, sporten of gewoon gezellig bankhangen met je vriend of vriendin, als je maar de passie ‘voelt’.

En dan gaan we nadenken over onze sport. Wat is mijn doel? Hoe bereik ik dat? En hoe vind ik de juiste balans? Passie betekent bevlogenheid gekenmerkt door vitaliteit (je bruist van de energie), toewijding (je hebt een doel), uitdaging (je voelt je uit gedaagd) en je wilt in een zogenoemde ‘flow’ terecht komen.

De passie gaat verder, je komt meer te weten. Maar hoe meer je weet, hoe minder je weet. Het niet-weten manifesteert zich aan de grenzen van je kennis. Daar doen zich steeds weer nieuwe vragen voor waar de veelweters (de specialisten of de zogenoemde ‘goeroes’) het antwoord op schuldig moeten blijven. Een redelijke vraag om te stellen is, wat groeit sneller, het weten of het niet-weten; de hoeveelheid kennis of het aantal vragen?

Dit kan voor mensen erg frustrerend zijn.. Maar de passie voor het onwetende leert ons als mens dat we ons zelf kunnen blijven ontwikkelen. Of zoals Albert Einstein zo mooi zei: “Ik heb geen speciale talenten, ik ben alleen maar gepassioneerd nieuwsgierig!” Alleen dan ben je in staat om grote hoogten te bereiken: vragen, vragen en nog eens vragen. Wat is de beste training? Wat is het beste materiaal? Hoe herstelt mijn lichaam? Zijn er preventieve trainingsprogramma´s? En mocht ik nou toch een blessure krijgen, wat is dan de beste manier om er van af te komen? Wat mij betreft is er geen eenduidige oplossing, maar vooral de ´weg er naar toe´ leert ons ongelofelijk veel en is heel ‘kostbaar’. 

Voel je vrij, vrij om jouw eigen eg te gaan, volg je passie! En als je vragen hebt: Stel ze dan.. aan mij, aan iedereen. Weeg de informatie zorgvuldig af en luister naar je gevoel. Op deze manier ontwikkel je niet alleen jezelf maar ook de mensen om je heen. Want laten we eerlijk zijn: niemand heeft de wijsheid in pacht, toch?